Gazetecilik; halkın gözü, kulağı ve sesi olma sanatıdır. Ama ne yazık ki bu sanat, son yıllarda hem ülke genelinde hem de ilçemiz İslahiye’de yavaş yavaş anlamını yitirmeye başladı.
Artık vatandaş kimin haberine inanacağını, kimin doğruyu söylediğini, kimin ise birilerinin sesi olduğunu ayırt etmekte zorlanıyor.

Ben ilçede hemen her hafta ziyaretlerde bulunuyorum. Kahvede, çarşıda, esnaf arasında oturup sohbet ettiğimde insanların ağzından şu cümleyi sıkça duyuyorum:

“Gazeteciler taraf tutuyor, kime güveneceğimizi bilemiyoruz.”

İşte tam da bu noktada durup düşünmek gerekiyor.
Gazetecilik, bir tarafın değil hakikatin tarafında olmalıdır. Eğer bir haberci, bir köşe yazarı ya da bir medya kuruluşu; haberi objektif değil de kişisel yakınlıklara göre yazıyorsa, o zaman halkın güvenini kaybetmeye mahkûmdur.
Unutmayalım, güveni bir kez yitiren bir gazeteci, kalemini istediği kadar sivriltsin, artık sesi cılız çıkar.

Bazı meslektaşlarımız, kalemini toplumun değil, çevresinin çıkarı için kullanıyor gibi bir izlenim veriyor.
Belki farkında değiller ama bu yaklaşım, sadece kendi itibarlarını değil, tüm yerel basının güvenilirliğini zedeliyor.
Oysa İslahiye’de basın, insanların sesi olmalı — bir grubun değil, herkesin sesi.

Elbette eleştirmek suç değil, tam tersine gazeteciliğin en önemli görevi.
Ama eleştirinin hakkaniyetli, ölçülü ve veriye dayalı olması gerekir.
Bir haberde duygular değil, gerçekler konuşmalı. Çünkü gerçeklerin olmadığı yerde gazetecilik değil, propaganda başlar.

İslahiye küçük bir ilçe olabilir ama burada yapılan her haberin yankısı büyük olur.
Bir kelimeyle insanı yüceltebilir, bir cümleyle yılların emeğini gölgeleyebilirsin.
İşte bu yüzden, kalem tutan her elin sorumluluğu da ağırdır.

Bugün yerel basının yeniden güven kazanması gerekiyor.
Bunun yolu da çok basit: Tarafsız olmak, kimseye yanaşmadan, kimseden uzaklaşmadan doğruları yazmak.
Çünkü gazetecilikte en büyük güç ne köşenin uzunluğu, ne de takipçi sayısıdır; en büyük güç güvendir.

Gelin hep birlikte bu mesleğe yeniden itibar kazandıralım.
Çünkü biz doğru olursak, halk bize yeniden inanır.
Ve o zaman İslahiye’de gazetecilik sadece bir iş değil, yeniden bir güven mesleği olur.
Hataları siz bulunuz.

Saygılarımlar…
Dua ve sevgi ile kalın…