Sevgili okurlar,

Bazen durup sadece nefes almak gerekir. Bir şey yapmadan, kimseye yetişmeden, sadece nefes almak… Çünkü hayat, çoğu zaman bir yarış gibi görünse de aslında kendi ritminde akan bir nehir gibidir. Biz ne kadar hızlansak da, o ne kadar yavaşlasa da, yine bildiği yoldan gitmeye devam eder.

Her sabah uyandığında yapılacaklar listesiyle uyanıyorsan, biraz yavaşla. Hayat sadece yapılacaklar listesi değildir. Bazen pencereyi açıp dışarıyı seyretmek, kahveni sakince yudumlamak, çiçeğe su vermek, bir arkadaşına “Nasılsın?” demek de bir iştir. Hem de ruhunla yaptığın, seni sen yapan işler…

Kendimize karşı çok acımasız olabiliyoruz. Daha çok çalışmalıyım, daha iyi görünmeliyim, daha çok başarmalıyım… Oysa bazen “Ben bugün sadece kendim olmak istiyorum,” demek de bir başarıdır. Kendini olduğun gibi kabul etmek, değişmekten korkmamak ama sırf başkaları istiyor diye de dönüşmemek…

Hayat seninle birlikte yürür, senden önde değil. O yüzden dur, düşün ve sor kendine: Bugün gerçekten ne yapmak istiyorum?

Çünkü hayat senin hikâyen. Başkasının kalemiyle yazılmamalı.

Sevgi ve içtenliğimle…

Leyla Öztürk
leylaozturk@islahiyeili.com